Bu gün 6 Mart 2017 her zaman yaptığım planlamada yer alan güne başlama programında
olduğu gibi sabah saat altıda uyandım. Arabamı biraz çalıştırdıktan sonra oğlumla okul yoluna düştük onu okula
bırakınca yorgun ve uykusuz olduğumu fark ettim ve eve geri döndüm. Biraz
dinlendikten sonra okula geldim. Okulda öğretmenler ve öğrencilerle görüşmeler
yapıp odama vardım. Odada bir çay içmek istedim personeli çağırma gibi bir
niyetim oluştu ancak hem okul içinde bir gezinmek ve yürümek için ikinci katta
bulunan çay ocağına gittim bir çay doldurdum. Çayımı içe içe odaya geri döndüm.
Otururken kapı çaldı gel dememi beklemeden kucağında bir çocuk olan bir kadın
içeri girdi. Açık olan kapıdan kadının peşinden iki çocuk daha içeri girdi. Kadın
hocam AKİF’u öğlenci yapabilir misiniz diye sordu olayı anlamaya çalışırken AKİF
bir hafta önce anasınıfına kaydettiğimiz öğrenci olduğunu fark ettim. Çocuğu
okula kayıt ederken çok hareketli
olduğunu dikkat eksikliği problemi olduğunu ve göz teması kurmaktan çekindiğini
fark ettim. Babasına öğrencilerin okula alınması esnasında rutin olarak
yaptırdığımız bir genel sağlık taraması formu vererek sağlık ocağında genel bir
muayeneden geçmesi ve doktorun verdiği
formu bana getirmesini söyledim. Doktor gerekli incelemeyi yapmış ancak çocuğu psikiyatri
bölümüne sevkini de uygun görmüştü. Bu süre içerisinde çocuğun kayıtlı olduğu
sınıftan şikayetler gelmeye başladı. Öğretmeni çocuğun yerinde durmadığı diğer öğrencilere saldırdığını belirtmişti.
Açıkçası çocuğun hareketliliği öğretmenin rahatını bozmuşa benziyor. Bu haliyle
öğretmen veliyle görüşmüş olmalı ki veli benden sınıf değişikliği talebinde
bulunuyor. Anne odada otururken AKİF masamın üstündeki eşyaları alıyor yere
atıyor küçük kardeşinin tekerlekli sandalyelerin birine bindirdi ve yürüttü.
Anne AKİF’un var olan hareketliliğinin bana gözükmemesi derdinde bir çaba
içerisinde. Ben anneye şunu söyledim’’ bazen bir şeyleri geciktirmemiz veya
üstünü kapatmamız yarardan çok zarardır. Çocuğu rehber öğretmene sevk ederek
gerekli yönlendirmeyi yapmanın çocuğa faydalı olabileceğini söyledim. Çocuğum
engelli değil hocam dedi kadın. Ben engelli olduğunu söylemedim senin olan
çocuk bu ülkenin bir evladı. Belkide senin çocuğun çok zekidir sen anne olarak
ben yönetici olarak ve sınıf öğretmeni bu çocuğun ihtiyaçlarını karşılamada
yetersiz kalıyor olabiliriz.Bu amaçla özel eğitim kurumlarında bu işle ilgili
yetişmiş profesyonel bireylere yönlendirilmesinin doğru olacağını söyledim.Ha
başka bir problem varsa oda ortaya çıkarılır küçük yaşta iyi bir eğitimle
çocuğun için faydalı davranışlar kazandırılır geleceği için daha iyi olur. Bunun
için geç kalmak işleri ve yapılması gerekenleri ötelemek çocuk için kayıptır
dedim. Kadın yüzüme bakarak ‘’sen şimdi öğlenci yapmayacak mısın benim
çocuğumu’’ dedi.Yok sınıf kontenjanları dolu dedim .Kandın aslında çocuğumun
hiçbir şeyi yok diyerek çocuklarını aldı
gitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder